مجسمه سازی یکی از هفت هنر اصلی جهانی است که زادگاهی برای تولد این هنر بسیار قدیمی بطور اخص وجود ندارد و در جای جای جهان در فرهنگها و آیین ها و تمدن های مختلف از زمان های باستان تاکنون شاهد بروز و تبلور افکار انسانی در قالب مجسمه سازی بوده ایم . بشر از آغاز تاکنون با به تصویر کشیدن افکار و جان دادن به آن در قالب مجسمه توانسته است اثر ژرف درهمنوعان خود بگذارد.
در ایران نیز از ایران باستان تا ایران کنونی شاهد بروز این خلاقیتهای درخشان و ناب بوده ایم شکوه عظمت آن در زمان پادشاهان ساسانی و هخامنشی در ابعاد و اندازه های عظیم در اوج ظرافت و دقت در جهان می درخشد. با اندکی دقت در آثار به جا مانده از آن زمان بیننده می تواند به قدرت خلق چنین آثار حیرت انگیزی پی ببرد . این نشان دهنده ذوق و سلیقهء پادشاهان و افراد طبقات برتر آن دوران و توجه فوق العاده آنان به پردازش آ ثاری چنین عظیم و زیباست.
آموزش سفالگری
آموزش سفالگری به چهار بخش تقسیم می شود: 1- کارهای دستی 2- کار با چرخ سفالگری 3- نقش برجسته یا کتیبه 4- مشبک
در کارهای دستی به هنر جو آموزش داده می شود که چگونه با استفاده از تکنیکهای فوق بتوانند اشکال و احجام و ظروف را تنها با استفاده از دست بسازند. اشکالی را که نمی توان با کمک چرخ سفال به آن دست یافت. آموزش کار با چرخ سفالگری : معمولا" سفال را هم با این وسیله می شناسند و روشی که سالیان دراز با کمک این وسیله ظروف مدور زیبای توسط هنرمندان ساخته می شده است.
آموزش نقش برجسته و یا کتیبه : در این دوره هنرجو با نحوهء ساخت خشت و حجم دهی اشکال و پرسپکتیو آشنا خواهند گردید تا به هنگام پردازش یک شکل بتوانند با تمرینهای مختلف قادر به ساخت نقوش مختلف در ابعاد مختلف باشند.
